რამდენიმე მწერალთან ერთად, სურათი გადავიღეთ "ახალწვეულებთან". ჩვენ რა ვიცოდით და, თურმე უდიდესი გრიგალის კარიბჭესთან ვიდექით. ავადმყოფობის გამო ლადო ადრე დაბრუნდა. მირზას კი, თურმე, თბილისის ზეცის ხილვა აღარ ეწერა. სამაგიეროდ, შინმოუსვლელ მირზას ლადომ ერთი წლით დაასწრო ამ ქვეყნიდან წასვლა.
ისინი ჩვენთვის მართლაც "ჭაბუკები დარჩნენ მარად" და სიცოცხლეს განაგრძობენ, როგორც სამშობლოსა და ქართული პოეზიისათვის თავშეწირული რაინდები.
ისინი ჩვენთვის მართლაც "ჭაბუკები დარჩნენ მარად" და სიცოცხლეს განაგრძობენ, როგორც სამშობლოსა და ქართული პოეზიისათვის თავშეწირული რაინდები.
"
28.XI.1965
საღამო თბილისში. საავადმყოფო.
/გაბრიელ ჯაბუშანური/
No comments:
Post a Comment